Day 3 (Wednesday)

Na een betere tweede nacht, gingen we ontbijten en vertrokken naar Stonehenge! Met de auto, dat was namelijk makkelijker. Onderweg sliep ik nog even op de matras in de auto, want voelde me niet zo lekker.

Toen we daar bijna waren, wekte mijn vader me. In de verte zagen we het al opdoemen, de legendarische Stonehenge! En echt waar, ben je ooit in de buurt van Londen of Stonehenge, ga naar Stonehenge! Je voelt er namelijk echt dat het iets mysterieus is. Daar geparkeerd, kwam er een Nederlandse auto naast ons. Best veel Nederlanders daar, op zich. In ieder geval zijn ze daar gemakkelijker te spotten dan in Londen, hihi.

Wat ze heel slim hebben aangepakt, is dat de ticket office en de parkeerplaatsen niet in het zicht zijn wanneer je bij Stonehenge bent. Hierdoor krijg je een ruim gevoel. Dat je midden op een groot stuk platteland staat. Terwijl er verder op een stuk of honderd auto’s geparkeerd staan, en mensen zich verdringen om een kaartje te kopen bij de kassa. Dat zie je allemaal niet. Zo rustig en toch zie je wel de snelweg. Jammer dat ze die niet konden “verbergen”.

Na een klein uurtje daar wezen kijken, zijn we gaan rijden naar Highclere Castle. Mijn leeftijdsgenoten zullen waarschijnlijk de serie Downton Abbey niet kennen, maar de volwassenen wel. Highclere Castle is namelijk het kasteel waar ze Downton Abbey op gebaseerd hebben. Heel interessant om te zien! Echt ruim ook, volgens hebben ze een landgoed van 100 vierkante kilometer ofzo. Het leek zo groot!

Helaas hebben we hier geen foto’s van, want in meeste gevallen mag je geen foto’s maken van belangrijke gebouwen of kamers.
Toen we weer vertrokken, kwamen we een grote schappenkudde tegen. We moesten even stilstaan, anders hadden we die schapen zo aangereden. Eentje was gewond aan zijn poot, en de schaapshond was uitgeput van het rennen. Mooie hond, en leuk om al die schapen zo te zien.

Op weg naar het hotel, (tenminste ik neem aan dat het toen was) gingen we een rotonde op. Een auto scheurde voorbij, en had niet veel gescheeld of we hadden een ongeluk. De auto had dan wel voorrang, maar hij reed gewoon veel te hard.

We gaan even naar de Mac, waar de Big Mac volgens pap hetzelfde smaakt. Bij mijn McChicken smaakt het kipfilet toch net anders. Maar het blijft lekker.

Dan gaan we naar ons hotel, en zwemmen een half uurtje. Ik en mijn vader kaarten even, terwijl ik ook tegelijk met wat mensen op MSN praat. Om elf uur slapen we dan toch.